1 Kasım – 14 Aralık 2014
Antrepo 7
Gerçekliğin öznelerarasılığı, sağduyu alanını/kamusallığı oluştururken; geçmiş, şimdi ve geleceğin bir aradalığının “an” daki karşılığı belleğin virtüelini oluşturur. Bilişsel ve duyuşsal yetiler, bellekte imgelemsel işlemler ile kamusallığın sağduyu alanını onaylar.
İnsanın sonluluğuna dair bilişsel ve duyuşsal yetiler ortaya konurken bir taraftan da düşünme ve oluş arasındaki “bağıntı” onaylamaktadır. Bu bağ koparılabilir mi? İmgenin zihindeki yansıması sağduyu alanına aktarılırken, maddeselleşme sürecinin yüzeyselliği kamusal alanda nasıl bir içerik oluşturur/biçimlendirir?
Bu iki katmanlı yapıda “düşünce/oluş” ve “imgelem/temsil” arasındaki bağıntısallık tartışmalıdır. Tasarım Bienali kapsamında önerilen iş, bu akış içindeki parçalanma etkisinin “an” daki karşılıklarının aracı ve temsillerinin arandığı bir atölye çalışmasının sergisi olacaktır.